Karanlık geldiğinde yolculuğun

başında

Bitti dediğiniz her bilmece girer hayatınıza

Adeta yeni başlamışcasına.

Umutsuzluğun izi,

kaldığında yara gibi kalpte,

sözler dökülür yavaşça

‘Kahpe’…

Kime dedin? Neye dedin?

Ah, bilinse ne çıkar

Kalp değil mi bu?

içinde binlerce bilmece yatar.

Sürgün, kalbe cennet geldiğinde…

Aklıma gelir ki cenneti sürgün yapanlar da ‘kahpe’

Bir de sürgünü cennet yapanlar,

işte onlar,

Maviyi birleştirirler kırmızı ile

Ne mi çıkar sonunda,

Bir hayatın yeni  başlangıcı

Gözler önüne serilir,

Uçsuz bucaksız denizin maviliğinde…

Halikarnas balıkçısı ve onun Mavi Sürgün adlı eseri…

Cevat Şakir Kabaağaçlının kendisini, sürgün hayatını ve bodruma ulaşırken çektiği zorlukları anlatan, içinde kendinizden bir şey bulabileceğiniz çok güzel bir kitap.

İnsanın yaşama tekrardan nasıl, ne şekilde tutunabileceğini ve bu tutunma esnasında insanlara ve insanlığa neler katabileceğini anlatıyor mavi sürgün… Bir sürgünün nasıl hayatının en değerli yer olabileceğini gösteriyor ayrıca.

Halikarnas balıkçısı,

Duyduğunda dalganın sesini,

Bıraktın değil mi?

İçindeki tüm endişeleri.

Eğer ki yolunun üzerinde bir deniz varsa,

Şayet

Senin içinde de bir gemi varsa,

Yaşamın uvzundan kaçan balık gibi,

Cennet olur sana bir sürgün…

Halikarnas balıkçısı,

Adını unuttum sanma

Seni herkes böyle bilir bir nebze de olsa.

Öleceğini sandın amma,

Yaşamının anlamını buldun

değil mi?

Bodrum’da…